قربانی اسیدپاشی بازیگر شد بعلاوه عكس
ایمن رها: یكی از قربانیان اسیدپاشی در كشورمان بازیگر تئاتر شد.
به گزارش ایمن رها به نقل از ایسنا، معصومه عطایی از معروف ترین قربانیان اسیدپاشی كشورمان است كه در سال 89 از جانب پدرشوهر سابقش مورد اسیدپاشی قرار گرفت، او مدتی بعد عامل اسیدپاشی را بخشید اما بعد از آن به علت فعالیت های هنری و انسان دوستانه خود بارها نامش در رسانه ها عنوان شد، معصومه كه بعد از حادثه اسیدپاشی از دوچشم نابینا شد، تا كنون در رشته های هنری همچون سفال گری، سلفژ، گروه كُر، نواختن سه تار و... فعالیت كرد و حتی این اواخر هم نمایشگاه آثار هنری اش برگزار گردید.
معصومه كه عضو هیات مدیره انجمن پشتیبانی از قربانیان اسید پاشی است، در آخرین تجربه خود به سراغ بازیگری تئاتر رفته است و این شب ها در خانه نمایش با 11 بازیگر نابینای دیگر در تئاتری به نام «شاباش خوان» روی صحنه رفته است.
معصومه عطایی در گفت وگو با ایسنا، درباره تجربه اش از بازیگری می گوید: هیچوقت دوست نداشتم پس از اسیدپاشی خانه نشین شوم و باوجود آنكه بینایی ام را از دست دادم به سراغ رشته های مختلف هنری رفتم، در تاسیس انجمن پشتیبانی از قربانیان اسیدپاشی هم مشاركت كردم و دوست دارم كه در ساخت جهانی بهتر برای خودم و دیگر ساكنان زمین نقش داشته باشم.
او از تجربه بازی در تئاتر هم گفت و افزود: قبل از این بازیگرانی بوده اند كه در نقش یك قربانی اسیدپاشی ایفای نقش كنند، اما تاجایی كه من می دانم تابحال سابقه نداشته كه یك قربانی اسیدپاشی مبادرت به نقش آفرینی كند كه اتفاقا در نقش قربانی اسیدپاشی هم نباشد كه خوشبختانه با كمك كارگردان و تیم بازیگری تئاتر این فرصت برای من فراهم گردید.
معصومه كه حدود 11 ماه برای اجرای این تئاتر در كنار دیگر بازیگران كه همگی نابیینا هستند، تمرین داشته است، درباره چالش های پیش روی خود اظهار داشت: برای خواندن نمایشنامه و حفظ كردن آن مشكلاتی داشتم كه با تمرین بسیار و دورخوانی موفق به حفظ كردن آن شدم.
او درباره حركت در صحنه تئاتر هم اظهار داشت: اتفاقا در این اجرا همه ما حركت می نماییم و طراحی صحنه ما طوری است كه ما با تمركز و قدرت لامسه پاهای خود می توانیم مسیر یابی كرده و در صحنه جابجا شویم؛ البته بیشتر از یكساعت تمركز كردن و حضور در صحنه تئاتر واقعا دشوار می باشد كه خوشبختانه ما از پس آن برآمدیم.
این قربانی اسیدپاشی تجربه ایفای نقش در تئاتر را تجربه ای متفاوت از دیگر هنرها توصیف كرد و اضافه كرد: در تئاتر احساس می كنم هر روز در معرض دید مردم قرار می گیرم و از این حیث تجربه خوبی برای من بود، بخصوص آنكه این كار سبب استقلال بیشتر من و همینطور افزایش اعتماد به نفس من و دیگر بازیگران كه همگی نابینا یا كم بینا هستند هم شده است.
معصومه عطایی افزود: من درد اسید را كشیده ام و بنابراین می خواهم از دیگر قربانیان اسیدپاشی هم بخواهم هیچوقت خانه نشین نشوند، آنها باید توانایی های دیگرشان را هم كشف كنند و از آنها استفاده كنند. بنابراین امیدوارم كه من بتوانم به دیگر قربانیان اسیدپاشی و نابینایان هم این پیام را منتقل كنم.
او درباره بازیگر شدنش هم اظهاركرد: این نخستین تجربه كاری من است اما امیدوارم كه پیشنهادهای دیگر هم به من و دیگر افراد دارای معلولیت مطرح شود تا بتوانیم نشان دهیم كه این شرایط نتوانسته ما را به زانو دربیاورد.
این قربانی اسیدپاشی در انتها از عدم همكاری سازمان ها و نهادهای مربوطه برای اجرای این تئاتر گلایه نمود و اظهار داشت: انتظار این بود كه حمایت بیشتری از ما شود، روز گذشته روز جهانی عصای سفید بود اما كمترین حمایتی از گروه تئاتری ما انجام نشد و در این میان تنها مردم دلگرمی ما بودند و امیدوارم بتوانیم با كمك این مردم در دیگر شهرها و سالن های بزرگتر تئاتر هم اجرا داشته باشیم.
اعضای انجمن پشتیبانی از قربانیان اسیدپاشی به تماشای اجرای معصومه نشستند
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب